Decyzja o uwzględnianiu „500 plus” należy do pracodawcy.
W firmowym regulaminie Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (ZFŚS) pracodawca może określić, że świadczenie wychowawcze „500 plus” wchodzi do dochodu rodziny osoby ubiegającej się o wsparcie.
Przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z funduszu (art. 8 ust. 1 ustawy z 4 marca 1994 r. o ZFŚS, tekst jednolity Dz.U. z 2018 r., poz. 1316 ze zm.). Ustawodawca nie wymaga zatem, aby prawo do świadczeń było zależne wyłącznie od osiąganego dochodu. Dochód może być jednym z kryteriów branych pod uwagę przy ustalaniu sytuacji materialnej pracownika, ale nie jedynym.
Przepisy nie wskazują wprost, jak ustalać sytuację socjalną osoby uprawnionej do korzystania z ZFŚS. Pracodawcy mogą swobodnie określać szczegółowe zasady wydatkowania środków funduszu oraz sposób ustalania sytuacji bytowej (kryteria socjalne) osób uprawnionych w regulacjach zakładowych.